Baş sağlığına gittim bugün. Eve ilk defa gidiyordum adres bir kağıtta yazılıydı yanımda arkadaşımda vardı zor olmadı bulmamız. kaçıncı kata cıkacagımızı düşünürken kadının biri adamın tekine 'ölü evi' nerede diye sordu. Hasbinallah:)) bizde öğrenmiş olduk.
baş sağlığına gittiğimi düşünürken mevlütün ortasında bulduk kendimizi..ana baba günü kafamda baş örtüsü yerine güneş gözlüğü ile :) kalabalığın içinde yer bulduk kendimize. annemin yaşlı komşusunun oğluydu vefat eden. hemen teyzenin dizinin dibine kıvrıldım elini tuttum. bu arada bana acilen bir baş örtüsü uçurdular. Allahım başörtü nasıl kötü kokuyor:) bir yandan psikolojik olarak kafam kaşınmaya başladı :)) kokudan neredeyse kusacağım..arkadasımın başka programı var hadı kalkalım deyip duruyor, mevlüt uzadıkça uzuyor ayaklarım uyuşmuş açlıktan ölmek üzereyim.
neyseki sonunda bitti edilen tövbe ve dualarda çok duygulandığımı itiraf etmeliyim. Hatta neredeyse ağlayacaktım.
arkadas hemen kalktı gıtmeye hazırlanıyor o esnada pide ayran dagıtılıyor..yahu biraz kalalım dıyorum yok gıdelım dıyor. gittiği yerde pasta börekler onu bekliyor tabi.
ulen diyorum bir parca yeseydım barı :))
yemeyecegım halde posetlere konmus helvalardan alıyorum. ayıp olmasın dıye.

yolda, iyi oldu gıttıgımız dıyorum bu sayede dualara karısmıs olduk, pide yiyemesemde :)
pideyi çok sevmem ama canım çekti işte..yazık bana :)

ölür kalırsam kimseyi aç göndermeyin evden O_o